Die Lied van Moses

3.  ‘N BERYMING VAN DIE LIED

Die opskriffies en byskriffies aan die kant is deel van die beryming om die lied te help ontsluit en liturgies toe te pas. Die beryming kan gesing word op die melodie van Ps 145.  Die teksverwysing by die beryming is Deut 31:28 – 32:43.

                          INLEIDING                       .

 Ellende              1.  Die volk van God is voor die hof gedaag,
                          want hul het voor ‘n vreemde god gaan buig.
                          O hemel hoor en aarde luister skerp
                          na elke woord wat ek vandag getuig.
 .
Verlossing           2.  My leer, o oudstes, is soos goeie re͡ën,
                          my woorde is soos wydverspreide dou;
                          soos winterstorms wat gras vir vee laat groei,
                          soos somerdou wat blare oop laat vou.
.
Dankbaarheid       3.  Die volk se Regter gaan nou binnekom
                          en luid sê Moses, dienaar van die hof:
                          Ek kondig aan die HEER se Naam, sy mag,
                          vereer die grootheid van ons God met lof!           
.
                          EERSTE HOFSAAK
.                       
Regter                 4.  Die Rots – volmaak is alles wat Hy doen,
                          regmatig is die pad wat Hy betree.
                          Hy is betroubaar, goed, regverdig, wys
                          en onpartydig as Hy uitspraak gee.
.
Israel                   5.  Maar al die mense hier is vol gebrek,
                          geen egte seuns is hul, die krom geslag.
                          Is dit hoe jul die Skepper-Vader eer
                          deur dwaas, onwys, jul Maker te verag?
.
Weldade              6.  Onthou die dae nou al lank verby,
                          besin oor jare t’rug se woord en daad.
                          Jou vader kan jou daarvan meer vertel
                          en grysaards kan ook met jou daaroor praat.
.
.                         7.  Toe God die nasies hulle erfdeel gee,
                          vir elke volk sy plek en grens bepaal,
                          het Hy aan Israel, sy eie volk,
                    ‘n deel gegee waaruit sy liefde straal.
.
                        8.  Toe Hy hom vind in woeste wildernis,
                          ‘n land waar wolf en jakkals huil tot laat,              
                          toe het Hy hom met troue sorg omring,
                          as appel van sy oog beskerm teen kwaad.
.
                        9.  Net soos ‘n arend oor sy kleintjies sweef,
                          hul op sy vleuels vang en boontoe dra,
                          so het alleen die HERE hom gelei;

                   geen vreemde god was by, geen hulp gevra.

.                         10.  Oor elke slagveld het Hy hom laat ry
                          en hom ‘n land vol vrugte laat betree;
                          ook heuning uit ‘n skeur in harde rots

                   en olie van olyf aan hom gegee.

.                         11.  Hy’t botter, melk en skaapvleis hom geskenk,
                          en vee uit Basan, almal vet en blink,
                          die allerbeste koring op die land,

      jou sap van druiwe, goeie wyn, laat drink.

Misdade              12.  Toe het Jesurun moddervet geword,
                          hom liefdeloos aan God se diens onttrek.
                          Sy God verwerp, sy Rots van heil verag,

      met vreemde god sy woede opgewek.

.                         13.  Aan duiwels het hul offers aangebied,
                          aan ‘n nié-god hul dank en lof betuig.
                          Jy het jou Rots wat lewe skenk vergeet

                   en voor jou Skepper-God nie neergebuig.

Ellende                14.  Toe God dit sien het Hy uit ergernis
                          sy kinders weggewerp en ook verklaar:
                          Ek draai My weg en trek my sorg terug!
                          en Ek sal sien hoe hulle dan sal vaar.
 .
Regspraak:          15.  Want hulle is ontrou, ‘n dwars geslag
regverdig             wat My getart het deur nie-God te eer.
en                   Met nié-volk sal Ek hulle almal tart,

                   ‘n dwase nasie sal hul gou verteer.

                        16.  My toorn, ‘n vlammegloed, is aangesteek,
                          dit brand tot onder in die doderyk,
                          die opbrengs van die land word snel verteer,
                          selfs vaste berge, hemelhoog, beswyk.
.
.                         17.  Ek stort my toorn en onheil oor hul uit,
                          my pyle tref hul almal in hul gang:
                          ‘n pyl van hongersnood, ‘n pyl van pes,
                          ‘n wrede dier, ‘n dodelike slang.
.
                        18.  My swaard so skerp, maak buite almal dood,
                          verskrik, beangs vir dié wat binne is,
                          vir jongman, jongvrou, suigling, grys en oud,
                          na reg sou Ek hul almal uit moes wis.
.
barmhartig          19.  Maar sommiges van hul sal Ek bewaar,
                          want anders sal die vyand spog en lag:
                          Ons hand en krag het Israel verslaan
                          en nié die HEER van Jakob se geslag.
 .
                          TWEEDE HOFSAAK
.
Die nasie             20.  Die nasie wat so spog, beplan verniet,
en Israel              het geen verstand, is insigloos en dwaas.
                          Was hulle wys, dan sou hul dit verstaan,
                          dat hoogmoed hulle eie dood verhaas.
.
Weldade              21.  Kan een ‘n mag van duisend man laat vlug
                          as Isr’el nie verkoop was deur hul HEER?
                          Ons Rots, nie hulle rots, beheer die stryd,
                          hul regters kan die feite kontroleer.
.
Misdade              22.  Hul stam van Sodoms bose wynstok af,
                          Gomorras wingerd voed hul drang en drif;
                          hul druiwetros is bitterder as gal,
                          die wyn wat hulle skink is addergif.
.
Regspraak           23.  Bewys van elke bose, wrede daad
                          sal Ek getrou in my argief bewaar.
                          Aan My alleen kom toe die dag van wraak;
                          hul val kom gou, die swaard wat straf staan klaar.
.
Verlossing           24.  Let op hoe God sy volk se saak hanteer:
                         Hy gaan nou gou sy dienaars self bevry,
                         want Hy’t gesien hul krag is weg, gedaan,
                         en dat daar niemand is wat hulle lei.
.
Regspraak          25.  God vra: waar is hul rots van skuiling nou,
                         aan wie hul vet en wyn as offers wy?
                         Laat hulle nou hier opstaan en jul help,
                         en jul beskerm en van my toorn bevry!
.
                         26.  Besef tog: Ek is God, ja, Ek alleen!
                         Daar is geen ander god naas My, geeneen!
                         Slegs Ek maak dood, net Ek bepaal wie leef;
                         net Ek verskeur, slegs Ek genees en se͡ën!
.
                         27.  Ek hef my hand ten hemel op en sweer:
                         Sowaar as Ek vir altyd, ewig leef,
                         My swaard wat flits gaan Ek weer vlymskerp maak
                         en so my haters vir my wraak laat beef.
.
                         28.  Ek maak my pyle dronk met hulle bloed
                         en laat my swaard hul heeltemal verslind;
                         die bloed van dié wat op die slagveld val,
                         die kop van woeste held en satanskind.
 .
                  SLOT
                                                                              
Dankbaarheid      29.  O nasies, juig en jubel met sy volk,
                         Hy sal die bloed van al sy dienaars wreek,
                         sy wraak sal al die vyande verslaan
                         en land en volk versoen, het Hy gespreek.